10/10 MEZMURLAR 26-33

[tr] Mezmurlar 26-33

^26:1 Beni haklı çıkar, ya RAB,
Çünkü dürüst bir yaşam sürdüm;
Sarsılmadan RABbe güvendim.
² Dene beni, ya RAB, sına;
Duygularımı, düşüncelerimi yokla.
³ Çünkü sevgini hep göz önünde tutuyor,
Senin gerçeğini yaşıyorum ben.
⁴ Yalancılarla oturmam,
İkiyüzlülerin suyuna gitmem.
⁵ Kötülük yapanlar topluluğundan nefret ederim,
Fesatçıların arasına girmem.
⁶ Suçsuzluğumu göstermek için ellerimi yıkar,
Sunağının çevresinde dönerim, ya RAB,
⁷ Yüksek sesle şükranımı duyurmak
Ve bütün harikalarını anlatmak için.
⁸ Severim, ya RAB, yaşadığın evi,
Görkeminin bulunduğu yeri.
⁹ Günahkârların,
Eli kanlı adamların yanısıra canımı alma.
¹⁰ Onların elleri kötülük aletidir,
Sağ elleri rüşvet doludur.
¹¹ Ama ben dürüst yaşarım,
Kurtar beni, lütfet bana!
¹² Ayağım emin yerde duruyor.
Topluluk içinde sana övgüler sunacağım, ya RAB.
^27:1 RAB benim ışığım, kurtuluşumdur,
Kimseden korkmam.
RAB yaşamımın kalesidir,
Kimseden yılmam.
² Hasımlarım, düşmanlarım olan kötüler,
Beni yutmak için üzerime gelirken
Tökezleyip düşerler.
³ Karşımda bir ordu konaklasa,
Kılım kıpırdamaz,
Bana karşı savaş açılsa,
Yine güvenimi yitirmem.
⁴ RABden tek dileğim, tek isteğim şu:
RABbin güzelliğini seyretmek,
Tapınağında Ona hayran olmak için
Ömrümün bütün günlerini Onun evinde geçirmek.
⁵ Çünkü O kötü günde beni çardağında gizleyecek,
Çadırının emin yerinde saklayacak,
Yüksek bir kaya üzerine çıkaracak beni.
⁶ O zaman çevremi saran düşmanlarıma karşı
Başım yukarı kalkacak,
Sevinçle haykırarak kurbanlar sunacağım Onun çadırında,
Onu ezgilerle, ilahilerle öveceğim.
⁷ Sana yakarıyorum, ya RAB, kulak ver sesime,
Lütfet, yanıtla beni!
⁸ Ya RAB, içimden bir ses duydum:
‹‹Yüzümü ara!›› dedin,
İşte yüzünü arıyorum.
⁹ Yüzünü benden gizleme,
Kulunu öfkeyle geri çevirme!
Bana hep yardımcı oldun;
Bırakma, terk etme beni,
Ey beni kurtaran Tanrı!
¹⁰ Annemle babam beni terk etseler bile,
RAB beni kabul eder.
¹¹ Ya RAB, yolunu öğret bana,
Düşmanlarıma karşı
Düz yolda bana öncülük et.
¹² Beni hasımlarımın keyfine bırakma,
Çünkü yalancı tanıklar dikiliyor karşıma,
Ağızları şiddet saçıyor.
¹³ Yaşam diyarında
RABbin iyiliğini göreceğimden kuşkum yok.
¹⁴ Umudunu RAB'be bağla,
Güçlü ve yürekli ol;
Umudunu RAB'be bağla!
^28:1 Ya RAB, sana yakarıyorum,
Kayam benim, kulak tıkama sesime;
Çünkü sen sessiz kalırsan,
Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.
² Seni yardıma çağırdığımda,
Ellerimi kutsal konutuna doğru açtığımda,
Kulak ver yalvarışlarıma.
³ Beni kötülerle, haksızlık yapanlarla
Aynı kefeye koyup cezalandırma.
Onlar komşularıyla dostça konuşur,
Ama yüreklerinde kötülük beslerler.
⁴ Eylemlerine, yaptıkları kötülüklere göre onları yanıtla;
Yaptıklarının, hak ettiklerinin karşılığını ver.
⁵ Onlar RABbin yaptıklarına,
Ellerinin eserine önem vermezler;
Bu yüzden RAB onları yıkacak,
Bir daha ayağa kaldırmayacak.
⁶ RABbe övgüler olsun!
Çünkü yalvarışımı duydu.
⁷ RAB benim gücüm, kalkanımdır,
Ona yürekten güveniyor ve yardım görüyorum.
Yüreğim coşuyor,
Ezgilerimle Ona şükrediyorum.
⁸ RAB halkının gücüdür,
Meshettiği kralın zafer kalesidir.
⁹ Halkını kurtar, kendi halkını kutsa;
Çobanlık et onlara, sürekli destek ol!
^29:1 Ey ilahi varlıklar, RABbi övün,
RABbin gücünü, yüceliğini övün,
² RABbin görkemini adına yaraşır biçimde övün,
Kutsal giysiler içinde RABbe tapının!
³ RABbin sesi sulara hükmediyor,
Yüce Tanrı gürlüyor,
RAB engin sulara hükmediyor.
⁴ RABbin sesi güçlüdür,
RABbin sesi görkemlidir.
⁵ RABbin sesi sedir ağaçlarını kırar,
Lübnan sedirlerini parçalar.
⁶ Lübnanı buzağı gibi,
Siryon Dağını yabanıl öküz yavrusu gibi sıçratır.
⁷ RABbin sesi şimşek gibi çakar,
⁸ RABbin sesi çölü titretir,
RAB Kadeş Çölünü sarsar.
⁹ RABbin sesi geyikleri doğurtur,
Ormanları çıplak bırakır.
Onun tapınağında herkes ‹‹Yücesin!›› diye haykırır. eğer››.
¹⁰ RAB tufan üstünde taht kurdu,
O sonsuza dek kral kalacak.
¹¹ RAB halkına güç verir,
Halkını esenlikle kutsar!
^30:1 Seni yüceltmek istiyorum, ya RAB,
Çünkü beni kurtardın,
Düşmanlarımı bana güldürmedin.
² Ya RAB Tanrım,
Sana yakardım, bana şifa verdin.
³ Ya RAB, beni ölüler diyarından çıkardın,
Yaşam verdin bana, ölüm çukuruna düşürmedin.
⁴ Ey RABbin sadık kulları, Onu ilahilerle övün,
Kutsallığını anarak Ona şükredin.
⁵ Çünkü öfkesi bir an sürer,
Lütfu ise bir ömür;
Gözyaşlarınız belki bir gece akar,
Ama sabahla sevinç doğar.
⁶ Huzur duyunca dedim ki,
‹‹Asla sarsılmayacağım!››
⁷ Ya RAB, lütfunla beni güçlü bir dağ gibi
Sarsılmaz kıldın;
Ama sen yüzünü gizleyince,
Dehşete düştüm.
⁸ Ya RAB, sana sesleniyorum,
Rabbe yalvarıyorum:
⁹ ‹‹Ne yararı olur senin için dökülen kanımın,
Ölüm çukuruna inersem?
Toprak sana övgüler sunar mı,
Senin sadakatini ilan eder mi?
¹⁰ Dinle, ya RAB, acı bana;
Yardımcım ol, ya RAB!››
¹¹ Yasımı şenliğe döndürdün,
Çulumu çıkarıp beni sevinçle kuşattın.
¹² Öyle ki, gönlüm seni ilahilerle övsün, susmasın!
Ya RAB Tanrım, sana sürekli şükredeceğim.
^31:1 Ya RAB, sana sığınıyorum.
Utandırma beni hiçbir zaman!
Adaletinle kurtar beni!
² Kulak ver bana,
Çabuk yetiş, kurtar beni;
Bir kaya ol bana sığınmam için,
Güçlü bir kale ol kurtulmam için!
³ Madem kayam ve kalem sensin,
Öncülük et, yol göster bana
Kendi adın uğruna.
⁴ Bana kurdukları tuzaktan uzak tut beni,
Çünkü sığınağım sensin.
⁵ Ruhumu ellerine bırakıyorum,
Ya RAB, sadık Tanrı, kurtar beni.
⁶ Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim,
RABbe güvenirim ben.
⁷ Sadakatinden ötürü sevinip coşacağım,
Çünkü düşkün halimi görüyor,
Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,
⁸ Beni düşman eline düşürmedin,
Bastığım yerleri genişlettin.
⁹ Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım,
Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
¹⁰ Ömrüm acıyla,
Yıllarım iniltiyle tükeniyor,
Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor,
Kemiklerim eriyor.
¹¹ Düşmanlarım yüzünden rezil oldum,
Özellikle komşularıma.
Tanıdıklarıma dehşet salar oldum;
Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.
¹² Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum,
Kırılmış bir çömleğe döndüm.
¹³ Birçoğunun fısıldaştığını duyuyorum,
Her yer dehşet içinde,
Bana karşı anlaştılar,
Canımı almak için düzen kurdular.
¹⁴ Ama ben sana güveniyorum, ya RAB,
‹‹Tanrım sensin!›› diyorum.
¹⁵ Hayatım senin elinde,
Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden,
Ardıma düşenlerden.
¹⁶ Yüzün kulunu aydınlatsın,
Sevgi göster, kurtar beni!
¹⁷ Utandırma beni, ya RAB, sana sesleniyorum;
Kötüler utansın, ölüler diyarında sesleri kesilsin.
¹⁸ Sussun o yalancı dudaklar;
Doğru insana karşı
Gururla, tepeden bakarak,
Küçümseyerek konuşan dudaklar.
¹⁹ İyiliğin ne büyüktür, ya RAB,
Onu senden korkanlar için saklarsın,
Herkesin gözü önünde,
Sana sığınanlara iyi davranırsın.
²⁰ İnsanların düzenlerine karşı,
Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin;
Saldırgan dillere karşı
Onları çardağında gizlersin.
²¹ RABbe övgüler olsun,
Kuşatılmış bir kentte
Sevgisini bana harika biçimde gösterdi.
²² Telaş içinde demiştim ki,
‹‹Huzurundan atıldım!››
Ama yardıma çağırınca seni,
Yalvarışımı işittin.
²³ RABbi sevin, ey Onun sadık kulları!
RAB kendisine bağlı olanları korur,
Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.
²⁴ Ey RAB'be umut bağlayanlar,
Güçlü ve yürekli olun!
^32:1 Ne mutlu isyanı bağışlanan,
Günahı örtülen insana! edebiyat terimi. ‹‹Didaktik şiir›› anlamına gelebilir.
² Suçu RAB tarafından sayılmayan,
Ruhunda hile bulunmayan insana ne mutlu!
³ Sustuğum sürece
Kemiklerim eridi,
Gün boyu inlemekten.
⁴ Çünkü gece gündüz
Elin üzerimde ağırlaştı.
Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. |iSela
⁵ Günahımı açıkladım sana,
Suçumu gizlemedim.
‹‹RABbe isyanımı itiraf edeceğim›› deyince,
Günahımı, suçumu bağışladın. |iSela
⁶ Bu nedenle her sadık kulun
Ulaşılır olduğun zaman sana dua etsin.
Engin sular taşsa bile ona erişemez.
⁷ Sığınağım sensin,
Beni sıkıntıdan korur,
Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın. |iSela
⁸ Eğiteceğim seni, gideceğin yolu göstereceğim,
Öğüt vereceğim sana,
Gözüm sendedir.
⁹ At ya da katır gibi anlayışsız olmayın;
Onları idare etmek için gem ve dizgin gerekir,
Yoksa sana yaklaşmazlar.
¹⁰ Kötülerin acısı çoktur,
Ama RABbe güvenenleri Onun sevgisi kuşatır.
¹¹ Ey doğru insanlar, sevinç kaynağınız RAB olsun, coşun;
Ey yüreği temiz olanlar,
Hepiniz sevinç çığlıkları atın!
^33:1 Ey doğru insanlar, RABbe sevinçle haykırın!
Dürüstlere Onu övmek yaraşır.
² Lir çalarak RABbe şükredin,
On telli çenk eşliğinde Onu ilahilerle övün.
³ Ona yeni bir ezgi söyleyin,
Sevinç çığlıklarıyla sazınızı konuşturun.
⁴ Çünkü RABbin sözü doğrudur,
Her işi sadakatle yapar.
⁵ Doğruluğu, adaleti sever,
RABbin sevgisi yeryüzünü doldurur.
⁶ Gökler RABbin sözüyle,
Gök cisimleri ağzından çıkan solukla yaratıldı.
⁷ Deniz sularını bir araya toplar,
Engin suları ambarlara depolar.
⁸ Bütün yeryüzü RABden korksun,
Dünyada yaşayan herkes Ona saygı duysun.
⁹ Çünkü O söyleyince, her şey var oldu;
O buyurunca, her şey belirdi.
¹⁰ RAB ulusların planlarını bozar,
Halkların tasarılarını boşa çıkarır.
¹¹ Ama RABbin planları sonsuza dek sürer,
Yüreğindeki tasarılar kuşaklar boyunca değişmez.
¹² Ne mutlu Tanrısı RAB olan ulusa,
Kendisi için seçtiği halka!
¹³ RAB göklerden bakar,
Bütün insanları görür.
¹⁴ Oturduğu yerden,
Yeryüzünde yaşayan herkesi gözler.
¹⁵ Herkesin yüreğini yaratan,
Yaptıkları her şeyi tartan Odur.
¹⁶ Ne büyük ordularıyla zafer kazanan kral var,
Ne de büyük gücüyle kurtulan yiğit.
¹⁷ Zafer için at boş bir umuttur,
Büyük gücüne karşın kimseyi kurtaramaz.
¹⁸ Ama RABbin gözü kendisinden korkanların,
Sevgisine umut bağlayanların üzerindedir;
¹⁹ Böylece onları ölümden kurtarır,
Kıtlıkta yaşamalarını sağlar.
²⁰ Umudumuz RABdedir,
Yardımcımız, kalkanımız Odur.
²¹ Onda sevinç bulur yüreğimiz,
Çünkü Onun kutsal adına güveniriz.
²² Madem umudumuz sende,
Sevgin üzerimizde olsun, ya RAB!

---